Het jaar van de ijsvogel
Het jaar van de ijsvogel
Wanneer er een bijzondere man naast Miriam in de trein komt zitten, kan ze niet anders dan zich mee laten voeren met alle toevalligheden die zich aandienen. Kan zij zich staande houden tussen de plichtmatigheden die van haar worden verwacht, haar innerlijke conflict en de dingen die zij vanuit haar hart zou willen doen? Met welk doel kwam die man op haar pad, wat heeft hij haar te vertellen en hoe lang zal hij met haar meereizen?
Een aangrijpend en waargebeurd verhaal over innerlijke strijd, het zoeken naar geluk en het hervinden van de kracht in jezelf. Zodra je met Miriam in de trein en dit verhaal stapt, lijkt er geen weg terug meer te zijn.
Het jaar van de ijsvogel is na haar debuut De code is dansen, de eerste roman van Miriam Rood. Naast schrijven en tekenen, werkt Miriam in een verzorgingshuis voor mensen met dementie. www.miriamrood.nl
Wat mensen zeggen over āHet Jaar van de IJsvogelā
Recensie op Boekenbijlage.nl door Susanne Koster
Roman
10 okt 2025
Het jaar van de ijsvogel ā Miriam Rood
Een spirituele zoektocht
In Het jaar van de ijsvogel vertelt Miriam Rood het verhaal van Miriam, een vrouw die op een kruispunt in haar leven staat. Ze is getrouwd, moeder van twee kinderen en leidt op het eerste gezicht een stabiel leven. Toch voelt ze zich regelmatig eenzaam, vooral omdat haar man Ben voor zijn werk in Zwitserland verblijft en alleen in het weekend thuiskomt. Waar hij lang niet altijd even aardig is. Wanneer ze op een dag in de trein naast de charmante Eddy belandt, ontstaat er een gesprek dat onverwacht veel in haar losmaakt, een ontmoeting die het begin vormt van een periode vol verandering, verwarring en groei.
Symbolen
Miriam raakt steeds meer gefascineerd door symbolen die op haar pad verschijnen, vooral pauwenveren, die voor haar een diepere betekenis lijken te dragen. Terwijl haar contact met Eddy zich voornamelijk via appjes en gedeelde muziek afspeelt, (elke afspraak om elkaar te ontmoeten zegt hij op het laatste moment af) begint ze zelf stappen te zetten richting een nieuw gevoel van vrijheid. Ze volgt een opleiding, probeert nieuwe dingen uit en gaat alleen naar een festival, waar ze leuke mensen ontmoet die haar waarderen om wie ze is. Ondanks dat ze dan soms dingen doet die misschien niet zo verstandig zijn, zorgt het er wel voor dat ze langzaam maar zeker zichzelf herontdekt.
Persoonlijk verslag
De roman is geschreven vanuit Miriams belevingswereld, wat zorgt voor een open en persoonlijke toon. De lezer krijgt een ruime blik op haar gevoelens, twijfels en inzichten. Daardoor voelt het boek soms meer als een spirituele zoektocht of persoonlijk verslag dan als een traditionele roman. De stijl is toegankelijk en oprecht, en het verhaal biedt zeker herkenning voor lezers die zelf op zoek zijn naar meer zingeving of verandering in hun leven. Af en toe is het boek wat wijdlopig en spiritueel van toon, iets wat niet iedere lezer zal aanspreken, maar wat juist wel weer past bij het thema van persoonlijke groei.
Eerlijk en kwetsbaar
Het jaar van de ijsvogel had baat gehad bij een wat strakkere redactie, maar dat laat onverlet dat het een eerlijk en kwetsbaar boek is over durven luisteren naar jezelf, loslaten en het vinden van je eigen pad. Voor lezers die houden van persoonlijke ontwikkeling en innerlijke reisverhalen is dit ongetwijfeld een inspirerend boek. De cover is trouwens een door de auteur zelf gemaakte prachtige foto van een ijsvogel!
Over het jaar van de ijsvogel
Was het een grote stap om na een dichtbundel, een roman te gaan schrijven?
In eerste instantie was ik al met Het jaar van de ijsvogel begonnen voordat ik de dichtbundel De code is dansen schreef. Toen ik het manuscript van Het jaar van de ijsvogel naar de uitgever had gestuurd kreeg ik te horen dat ik iets te veel woorden had gebruikt. Voor een debuut zou ik iets van 20.000 woorden moeten gaan schrappen. Daar deinsde ik zo van terug, dat ik eerst De code is dansen heb uitgebracht. Daar had ik namelijk ook materiaal voor liggen en dat was voor mij een leuke opstap. Het is dus eigenlijk een afwisseling geweest tussen het een en het ander. Het gaf mij de motivatie om Het jaar van de ijsvogel te vervolmaken.
Wat was de aanleiding in je leven om dit verhaal te schrijven?
De aanleiding was dat er veel veranderde in mijn leven, waarvan ik dacht: als ik dit niet opschrijf dan vergeet ik het allemaal en dat wil ik niet. Ik wilde het moment vastleggen zodat ik er op een later tijdstip op terug kon kijken en ervan zou kunnen leren. En dat is gelukt. De puzzelstukjes vallen steeds meer op hun plek.
Is het boek geheel autobiografisch of deels verzonnen?
Het is geheel autobiografisch, al heb ik wel uit privacyredenen namen, plaatsen en tijden aangepast.
Wat is er met de man gebeurd die je hebt ontmoet?
Helaas kan ik het plot van het verhaal nog niet prijsgeven, sorry!
Hoe ga je het verschijnen van dit boek vieren?
In kleine kring heb ik de boeklancering thuis gevierd met taart, hapjes, drankjes en champagne! Ik had familie, vrienden en buren uitgenodigd en het was erg fijn om dit heuglijke feit te mogen vieren. Na zes jaar mag ik dit verhaal eindelijk gaan loslaten. De ijsvogel heeft zichzelf losgemaakt; na vallen en opstaan heeft het weer leren vliegen en daar ben ik erg trots op! Voor het grote publiek zal ik het verschijnen van dit boek vieren op zondag 2 november, tijdens een beurs in Zwaag, in mijn woonplaats, waar ik mij erg op verheug.
Over de auteur
Miriam Rood
Na jaren in de bloemenbranche te hebben gewerkt als medewerker maar ook als zelfstandig ondernemer, begon er voor mij een paar jaar geleden een zoektocht. Ik wist dat ik iets wilde veranderen maar had nog geen idee wat dat kon zijn. Wat wilde ik en wat kon ik nog?
Ik gaf mij op voor een beroepsopleiding voor homeopathie en natuurgeneeskunde. Dat jaar ging voorbij als een wervelwind en zette alles op zān kop. Tevens ging ik op salsales en stelde ik mij open voor meer warmte en verbinding waardoor ik mijn gevoelens en gedachten op papier wilde zetten. In eerste instantie gewoon voor mezelf. Het leek soms of de gedichten uit het niets in mij opkwamen. Het was mijn proces van het hoofd naar het hart. Mijn eerste stappen had ik daarmee gezet en het bleek de start te zijn van mijn debuut De code is dansen.